Κάθε τόσο, στα μάτια βαθειά με κοιτάς
και ρωτάς με τον ίδιο ρυθμό, με τον ίδιο σκοπό,
το τι είσαι για μένα, μέσ’ στα μάτια βαθειά με κοιτάς,
και ρωτάς να σου πω.

Δεν το ξέρω, καλή μου, κι αν τυχόν τώρα πια,
είναι λίγο πικρό το φιλί μου,
ένα ξέρω μονάχα για σένα
πως για πάντα θα είσαι για μένα.

Το λιμάνι μου το απάνεμο,
το απάγγιο μου για τον άνεμο,
το λιμάνι μου, το μουράγιο μου,
το κουράγιο μου, η ζωή μου,
το παράθυρο που ανοίγεται
προς το φως το πρωί.