Ας είχα τη γλυκιά την ομορφιά σου
κρασί μέσ’ στο ποτήρι να την πιω,
τον πόθο μου να σβήνω στα φιλιά σου
που είναι το γλυκότερο πιοτό.

Να πίνω, να πίνω,
να πίνω, να μεθώ και να σουρώνω,
στα χάδια σου, στα χάδια σου,
στα χάδια σου, αγάπη μου, να λυώνω,
στα χάδια σου, στα χάδια σου,
στα χάδια σου, αγάπη μου, να λυώνω,
να πίνω, να πίνω,
να πίνω, να μεθώ και να σουρώνω.

Αν ήτανε κρασί ο έρωτάς σου
θα ήμουνα μπεκρής φανατικός,
τη δίψα μου θα έσβηνα κοντά σου
και θα `μουν μεθυσμένος διαρκώς.

Να πίνω, να πίνω,
να πίνω, να μεθώ και να σουρώνω,
στα χάδια σου, στα χάδια σου,
στα χάδια σου, αγάπη μου, να λυώνω,
στα χάδια σου, στα χάδια σου,
στα χάδια σου, αγάπη μου, να λυώνω,
να πίνω, να πίνω,
να πίνω, να μεθώ και να σουρώνω.