Αυτός ο άντρας με τα δύσκολα λόγια
μέσα στη νύχτα δίχως τη φωνή του
έρχεται σε φωνάζει
κόβεις το ένα χέρι σου λησμονημένη
έρχεται σε φωνάζει κόβεις το ένα στήθος σου λησμονημένη
έρχεται σε φωνάζει δεν έχεις πια μάτια λησμονημένη
έρχεται σε φωνάζει πηγαίνεις λησμονημένη ψηλαφητά
μες στα μαύρα πηγάδια
ούτε το φιλί σου να κάψεις
ούτε στο πηγάδι να πέσεις
ούτε το αίμα σου να συνάξεις
όταν θα σκύβει βαρύς επάνω σου
να πάρεις ένα δάχτυλό του
να κάνεις δική σου τη νύχτα
να ξημερώσεις πάλι ολάκερη
πάλι ωραία τη χαραυγή.