Αρπώ το μισοφέγγαρο
για αιμόσταχτο μαχαίρι,
ν’ αποξηλώσω απ’ τ’ ουρανού
το θόλο κάθε αστέρι

και συ τ’ ολόχρυσο σπαθί
κίνησε πλέον, και δράξε
απ’ τα μαλλιά, το βέβηλο,
ω Ωρίωνα, και σφάξε!