Χρυσό και κόκκινο
πάνω απ’ τις μαύρες κορυφές
το δειλινό που ωρίμασε.
Κρύες πνοές, δέντρα ή φάσματα
στην παγωνιά.

Ένα κοτσύφι
με έντονο ράμφος
ψάχνει στα χόρτα
καθώς το δάσος όλο και γίνεται
μια σπηλιά που βαθαίνει.

Ήρωες του παραμυθιού
ήρθαμε ως εδώ
χωμένοι σ’ αξύπνητον εφιάλτη.
Πού `ναι το κάστρο και το θεριό;

Ένας αέρας
πέρασε, χάθηκε στα βουνά
κι ύστερα με απλότητα
έπεσε η νύχτα.