Κατηγγέλθη
ως εξαιρετικά επικίνδυνος
για την δημόσια ασφάλεια
– για την ειρήνη
των φιλησύχων πολιτών –
την ώρα που
σοβαροί
– ή μάλλον σοβαροφανείς – ιερείς
μάλλον ηλικιωμένοι
και λίαν άξιοι ή ανάξιοι σεβασμού
επεκαλούντο
την μνήμην
των μεγάλων ναυμάχων
της Σαλαμίνος
καθώς
και τη μνήμην των
Μιαούλη, Κανάρη, Τομπάζη, Λαζάρου Κουντουριώτη
και Ισιδώρου Ducasse

χαράματα τον
έπιασαν
πισθάγκωνα τον έδεσαν
και τον επήγαν σηκωτό
σα λείψανο
σαν μια παρθένα λεπτή
λευκή
λεγομένη Μαρία
που έπλεκε
μιας σπάνιας εμορφιάς
νταντέλλα
– νταντέλλα σαν τη ζωγραφική μου –
στη σκια του
δάσους
του βουνού
και του πράσινου
κήπου .