Σας προσκαλώ σε σιωπηλό διαλογισμό.
Τόσοι νεκροί μες στη σιωπή μας κατοικούνε
μορφές σβησμένες που εναγώνια προσπαθούνε
να κρατηθούν να μην κυλήσουν στον γκρεμό.

Δεν ξέρω αν έχετε εννοήσει το κενό
η αν ο καθρέφτης σας τη νύχτα σας τρομάζει.
Καθένας βρίσκει τη ματιά που του ταιριάζει
το ρούχο εκείνο που τον δέχεται γυμνό.

Κλείστε τα μάτια σας για λίγο. Ακινητήστε
πάνω στον κόκκο της στιγμής που σας κρατεί.
Μαζί με σας το σύμπαν όλο ακινητεί
και τώρα αργά το πρόσωπό σας ψηλαφίστε.

Λησμονηθείτε σιωπηλός στο αιθέριο λίκνο.
Δε θα ταράξει τη γαλήνη σας κανείς.
Γύρω μας λάμπουν τα νερά της προσμονής
μα εμείς κοιτάμε ειρηνικά τον μαύρο κύκνο.

Μην περιμένετε τον άυλο ταχυδρόμο.
Κανείς δε θα `ρθει να μας φέρει το κλειδί.
Μείνετε πάντα το ανεξήγητο παιδί
που αποστηθίζει τη βροχή στον άδειο δρόμο.