Κρασί κερνά ο έρωτας
κι΄έλα να ξενυχτήσεις
πάρε την κούπα της ψυχής
μαζί του να μεθύσεις.

Βεγγέρα στα σοκάκια του
θα κάμουνε το βράδυ
όλα τα ξωτικά της γης
για την δική σου χάρη.

Θα γίνει μια γιορτή τρελή με σένα και με μένα
και θάναι ιερή στιγμή στης μοίρας τα γραμμένα
καρδιά μου κέρασε κρασί κάμε μου το χατήρι
και γέμισε με έρωτα το άδειο μου ποτήρι.

Στο μονοπάτι του σεβντά
ο έρωτας διαβαίνει
κερνά μεθύσι τη νυχτιά
καημούς μαζί του παίρνει.

Ζαλίζει πόνους της ψυχής
με λόγια ευλογημένα
ποτίζεται μ΄αυτά η ζωή
κι ας είναι μεθυσμένα.