Τρέχουν γύρω με ορμή τα γεγονότα
κι αλλάζουν όλα μ’ ένα γρήγορο ρυθμό.
Ο κόσμος δεν κοιτάει στα μάτια όπως πρώτα
κανείς δε λέει πια τη λέξη σ’ αγαπώ.
Η καλοσύνη αν έχει μείνει στην καρδιά σου
να τη φυλάς, να την προσέχεις μη χαθεί
στον κρύο κόσμο, στα γκρεμισμένα όνειρά σου
κάποια στιγμή μπορεί να χρειαστεί.

Πάρε με στην απέραντη αγκαλιά σου
πέρα απ’ το χρόνο να βρεθώ κι από τα σύνορα.
Κράτα με στον ατέλειωτο έρωτά σου
χάνομαι μεσ’ το σήμερα.

Τρέχουν γύρω με ορμή τα γεγονότα
και με κρατάνε σαν αιχμάλωτο εδώ.
Πιο κάτω η Αθήνα με σβησμένα φώτα
και μοναχός εγώ για `σένα τραγουδώ.
Ποια τιμωρία, ποια καταδίκη περιμένει
αχ μια καρδιά που σε αγάπησε πολύ.
Με μια φωτιά που διαρκώς να επιμένει
σαν καταιγίδα να δυναμώνει πιο πολύ.