Τ’ αστέρια για στολίδια
επάνω σου φοράς
είσαι η ίδια νύχτα
στα δίχτυα που κεντάς.
Κόμη της Βερενίκης
άστρο του Αλντεμπαράν
σαν ένα παραμύθι
από τι Ισπαχάν.

Νυχτερινά τραγούδια σε νανουρίζουνε
και νέφη από χνούδια σε φωτίζουνε.
Κι ο έρωτάς σου ανάβει τα ουράνια σώματα
στους γαλαξίες στέλνει χίλια χρώματα.

Σαν τη θεά την Αφροδίτη
αυγή και δειλινό
με τον Αποσπερίτη
και τον Αυγερινό.
Σαν κεφαλή του Ταύρου
στην άκρη του Σκορπιού
νεράιδα του Κενταύρου
και κόρη τ’ ουρανού.