Με φοβίζει το μεγάλο μυστικό σου
με τρομάζει η διψασμένη σου ψυχή
γι αυτό άσε με να φύγω να γλιτώσω
προτού μου γίνεις μια συνήθεια στη ζωή.

Τι λόγο όμως αγάπη μου για σένα
θα δώσω στη δική μου την καρδιά
αν τώρα εγώ μπροστά στη συμφορά σου
σ’ αφήσω μόνη μες στου κόσμου την ψευτιά.

Με παράπονο μεγάλο σε κοιτάω
μα τα χείλη σου δεν βγάζουνε μιλιά
μ’ αποφεύγεις και δεν ξέρω για πιο λόγο
μένω ακόμα και δε φεύγω μακριά.

Τι λόγο όμως αγάπη μου για σένα
θα δώσω στη δική μου την καρδιά
αν τώρα εγώ μπροστά στη συμφορά σου
σ’ αφήσω μόνη μες στου κόσμου την ψευτιά.