|
Στίχοι: Ρούλα Αλαβέρα
Μουσική: Αμελοποίητα
Καθώς η καταγωγή της έχθρας χάνεται
καθώς το μεσοδιάστημα ανοίγει άλλους
αρχαίους τάφους σηκώνεις αργά
την τρέλα της άρνησης, μυστική
αρρώστια μέσα σου που νύχτες
ολόκληρες φώναζε. Η ευωδιά του νερού
Σιωπή λιγότερο λευκή. Η ηχώ του κλειδιού
στο ίδιο πάντα δωμάτιο και το ικρίωμα.
Ναι, το ικρίωμα παραμένει, αλλάζει
φορείς τώρα και κάθε μια περισσότερο
γλιστρά ο γδούπος ο πυκνός, ο βαθύς
των καρφιών αυτών που ξέρουν γιατί
ενώθηκαν. Τίποτα μάταια δε συντηρήθηκε.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 455 Σχόλια: 1 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|