Λοιπόν, εσύ κι εγώ ποικίλλουμε σε μήκος, πλάτος, ύψος
αλλά για να `μαστε ακριβοδίκαιοι και ψύχραιμα μελλοντολόγοι
πόσο τάφος είναι ο χρόνος μου; Ο δικός σου πόσο τάφος;
Ποιος απ’ τους δυο νικά;
Και δηλαδή
τον όγκο μας ολόκληρο δεν ξέρουμε ποτέ,
μόνο τον βλέπουν, λίγο μετά, οι άλλοι...
Διαφωνώ. Τι φρίκη! Εξίσταμαι. Καθόλου δε μ’ αρέσει.
(Θα κλείσω μ’ ένα χάδι ποίημα γι’ αγγέλους και ορτανσίες).