Εσύ δεν παίρνεις λογικά
όσα είναι αρκετά κι άλλα είναι λάθη,
εσύ δεν παίρνεις λογικά
όσα είναι ηθικά, να μην την πάθεις,
εσύ δεν παίρνεις τη ζωή σοβαρά για μια στιγμή,
και με τρομάζεις, δεν υποχωρώ.

Εσύ δεν παίρνεις από λόγια, δεν κάνουμε μαζί και χώρια,
τραβάω πάλι τις κουρτίνες και φεύγω άλλους δύο μήνες,
εσύ δεν παίρνεις από λόγια, μαζί σου νιώθω στεναχώρια,
τραβάω πάλι τις κουρτίνες και φεύγω άλλους δύο μήνες.

Εσύ δεν παίρνεις λογικά
όσα πρέπει, τελικά, να διαγράψεις,
εσύ δεν παίρνεις λογικά
τα τρελά σου μυστικά να τα ξεγράψεις,
εσύ δεν παίρνεις τη ζωή σοβαρά για μια στιγμή,
και με τρομάζεις, δεν υποχωρώ.

Εσύ δεν παίρνεις από λόγια, δεν κάνουμε μαζί και χώρια,
τραβάω πάλι τις κουρτίνες και φεύγω άλλους δύο μήνες,
εσύ δεν παίρνεις από λόγια, μαζί σου νιώθω στεναχώρια,
τραβάω πάλι τις κουρτίνες και φεύγω άλλους δύο μήνες.