Ο Σείριος του κυρίου Χατζιδάκι
ως έφηβος ήταν πολύ ωραίος
μα τώρα που δεν είναι τόσο νέος
θυμίζει φαγωμένο από σαράκι.

Τον ήχο που πρωτάκουσε παιδάκι
τ’ αφεντικό του σ’ έναν χώρο τέως
και μια αρμονία αναζητά με δέος
παιγμένη σε μονή παρτίδα σκάκι.

Του χρόνου οι σκοτεινοί χωροφυλάκοι
στο κλέος της ζωής δε νιώθουν χρέος
κι ο βασιλιάς που εχάθη τελευταίος
σκυλιά κι ανθρώπους έχει αφήσει ράκη.

Το Άλφα του Κυνός αργά θα σβήσει.
Το πιάνο πρέπει κάποιος να χορδίσει!