Απόψε άργησε κι ακόμα περιμένω
Άραγε θα `ρθει να τον δω δεν προλαβαίνω
Η ευκαιρία της ζωής δεν είναι τρένο
Αν την αρπάξει έχει καλώς αν όχι φεύγω
Μα τι του είπαν τελικά και δε με θέλει
Εκείνος που με αγαπά με αποφεύγει
Κάποιος θα έχει τη φωλιά του λερωμένη
Μα όποιος και να είναι αυτός
Αναρωτιέμαι πως

Να με δικάζεις πως μπορείς, στον Γολγοθά μιας ενοχής
Συγγνώμη αγάπη μου δεν μ’ έμαθε κανείς
Εγώ δεν είμαι να τους πεις, σαν τους κακούς της εποχής
Γιατί έχω μάθει τι σημαίνει δυστυχής

Θα θελα να `ξερα τι έχεις στην καρδιά σου
Και πως αντέχεις να `μαι τώρα μακριά σου
Αφού μαζί μου είχες κάνει τα όνειρα σου
Ξέρεις καλά ποια είμαι εγώ το ξέρεις βιάσου
Πες μου τι σου παν τελικά και δε με θέλεις
Εσύ που τόσο μ’ αγαπάς με αποφεύγεις
Πως το μπορείς σε ξένα λόγια να πιστεύεις
Μες τα σοκάκια της ψευτιάς
Αγάπη σπαταλάς