Όπου πελάγου φτάνει κύμα
κι όπου πετούμενο πουλί
τόσο μικρότερο το κρίμα
για πλάνο και ταξιδευτή.

Φέρε νερό, φέρε βοτάνια
για να μου πλύνεις την πληγή,
φέρε κι αμέτρητα γιορντάνια
όπως ταιριάζει στη γιορτή.

Πλάνος κι εγώ το δρόμο ψάχνω
που στην καρδούλα σου οδηγεί,
τη ζήση μου να ξεδιψάσω
απ’ της αγάπης την πηγή.

Δώσ’ μου χαρτί δώσε μου πένα
να γράψω τούτη τη βραδιά
όλα που έκανες για μένα
για να το μάθουν τα βουνά.

Κι όποιος γυρέψει να εξετάσει
τι έγινε τη νύχτα αυτή
αυτά να πάει και να ρωτήσει
κι άλλος κανένας δε θα πει.

Πλάνος κι εγώ το δρόμο ψάχνω
που στην καρδούλα σου οδηγεί,
τη ζήση μου να ξεδιψάσω
απ’ της αγάπης την πηγή.