Αφάνισαν από προσώπου γης
τα μισοφέγγαρά μου.
Περιέσπασαν βιαίως απ’ τ’ ανάκλιντρο
την ωραία κοιμωμένη
γαζέλα μοναχή η οξεία μου
κτυπά το σήμαντρο της επιστροφής.

Κομμάτια ασύνδετα
όσο κι αν επιμένω
δεν συντίθεται το παζλ.

Προσεκρούσθη
η ηλικία των σπαργάνων
με αφελείς Προκρούστες.

Στο δρόμο, η χώρα των λωτοφάγων
φυτώριο λήθης

έκτοτε, η φαντασία
οδηγεί το μεθυσμένο κάτοπτρο
τα αντισώματά μου με πετροβολούν.