Απ΄του καιρού τα βάθη
κι από την Κρήτη ως την Ξάνθη
τούτη δω τη γη
πόσες φορές δεν τη βασανίσαν πάθη,
πόλεμοι και συμφορές.

Όμως πάντα ένα λουλούδι,
ένα ξένοιαστο τραγούδι,
ήρθαν και ξανάφεραν χαρές....

Απ΄του καιρού τα βάθη
ο Ρωμιός το έχει μάθει,
βάλσαμο τις πίκρες να κερνά,
και του πόνου το αγκάθι
την καρδιά του δεν περνά.

Θα τον βρεις στο γλέντι πρώτο
με του κανονιού τον κρότο,
μα και με κλαρίνο και ζουρνά.