Πέρασαν μεσάνυχτα
σκοτεινά και βρέχει
κάθε στάλα της βροχής
σαν το δάκρυ τρέχει.

Τέτοια νύχτα βροχερή
ήτανε κι εκείνη,
ο στερνός ο χωρισμός
απ’ το νου δεν βγαίνει.

Μία παρά τέταρτο
πώς να κλείσω μάτι
συντροφιά τον πόνο μου
έχω στο κρεβάτι.

Συντροφιά τον πόνο μου
έχω στο κρεβάτι
Μία παρά τέταρτο
πώς να κλείσω μάτι.

Έφυγες αγάπη μου
και πού να `σαι τώρα
μες στο κρύο στην βροχή
μες σ’ αυτήν τη μπόρα.

Γύρνα πίσω σπίτι μας
που σε περιμένω
γύρνα στην φωλίτσα μας
πάντα σε προσμένω.

Μία παρά τέταρτο
πώς να κλείσω μάτι
συντροφιά τον πόνο μου
έχω στο κρεβάτι.

Συντροφιά τον πόνο μου
έχω στο κρεβάτι
Μία παρά τέταρτο
πώς να κλείσω μάτι.