Κακομοιριά , κακομοιριά,
φτωχιά και μεροδούλι,
ατέλειωτη ανηφοριά
και η ανάσα του Βοριά
να φτάνει ως το μεδούλι.

Τάχα να φταίει το ριζικό μας
ή να ν το φταίξιμο δικό μας...

Ψιλοβροχή, ψιλοβροχή,
τρέχουν τα δάκρυα μας
μικροί, κακόμοιροι, φτωχοί,
χωρίς καμιά απαντοχή,
με τη χαρά μακριά μας.

Τάχα να φταίει το ριζικό μας
ή να ν το φταίξιμο δικό μας...