Τρύπιο κεφάλι δίχως μυαλό
θεωρεί το Εγώ του έναν εχθρό
κατάντησε αλήθεια που όλοι την πιστεύουν
ποτάμι με αίμα που κάποιοι γυρεύουν

Για να εξαγνίσουνε σώμα και ψυχή
μα το παιδί μέσα τους έχει πια σκοτωθεί
όπως και η σωτηρία από τις πληγές
που προκληθήκανε από επιθυμίες σκοτεινές

Τρύπιο κεφάλι δίχως σκοπό
προκαλεί και πάλι τον αθώο εχθρό
λέει τα ψέματα μα δεν τον ακούει
και έτσι αναγκάστηκε να αρχίσει να υπακούει

Το αθώο χαμόγελο κάθε μικρού παιδιού
που η γαλήνη του φαίνεται στο γαλάζιο του ουρανού
μακάρι να `χαμε όλοι μια τέτοια ψυχή
μακάρι να ακούγατε των παιδιών την κραυγή

Θα κλαίγατε