Είμαι ο γέρο - κόκκορας
που κάτω δεν τα βάζω,
τις κότες σαν πουκάμισα
αβέρτα τις αλλάζω.

Μα ο γέρο - κόκκορας
δεν σηκώνει πείσματα
ούτε κορδελάκια,
ούτε κακαρίσματα.

Όμως κι αν εγέρασα
κι άσπρισε το μαλλί μου,
η γοητεία έμεινε
στο κόκκινο λειρί μου.

Μα ο γέρο - κόκκορας
δεν σηκώνει πείσματα
ούτε κορδελάκια,
ούτε κακαρίσματα.

Με τις κλώσσες πιάνουμαι,
με τις κότες τρέχω
και σαν γέρο - κόκκορας,
το ζουμί μου έχω.

Μα ο γέρο - κόκκορας
δεν σηκώνει πείσματα
ούτε κορδελάκια,
ούτε κακαρίσματα.