Η εικόνα σου σα μέλισσα
έκατσε στην καρδιά μου
και τ’ όνομά σου ψέλλισα
σε όλα τα κλαδιά μου.

Θυμήθηκα αισθήματα
χρυσά πού `χαμε πλέξει
τ’ ατέλειωτα φιλήματα
μαζί με κάθε λέξη.

Ούτε σταγόνα απ’ τη ζωή
δεν έχει πάει χαμένη
της νιότης όλη η ομορφιά
μέσα μου ανθισμένη

Η ορμή μας δίχως σύνορα
κάλπαζε και στη μπόρα
θυμάμαι μέχρι σήμερα
του έρωτα τη χώρα.

Τα όνειρά μας πίναμε
που ήταν φλογισμένα
κι απ’ την καρδιά μας
λύναμε κουβάρια πεπρωμένα.