Ήταν άνθρωπος δικός μας
φίλος κι αδερφός μας χάθηκε μακριά
Αν τον δεις μέσα στη νύχτα
πες του έχε γεια

Παραθύρι μου κλειστό
πώς να το συλλογιστώ
ήταν η καρδιά του κήπος με πουλιά
άνοιγε και μένα τα φτωχά παιδιά

Ποιος θυμάται και δεν κλαίει
τα μεγάλα βράδια με γλυκό κρασί
αν τον δεις τον αδερφό μας
μίλα του κι εσύ

Παραθύρι μου κλειστό
πώς να το συλλογιστώ
ήταν η καρδιά του κήπος με πουλιά
άνοιγε και μένα τα φτωχά παιδιά