Με περιμένεις χρόνια τώρα
Στη μεγάλη ερημιά
Πάνω στο βράχο με το δόρυ στα χέρια
Η Αθηνά με πανοπλία κι ασημένια μαλλιά
Μια παναγία με τα μάτια κλαμένα.

Πού είμαι ΄γω, που είμαι ΄γω
Για μένα ο πόλεμος δεν τέλειωσε ακόμη
Κρύβομαι πίσω απ’ το μεγάλο βουνό
Είμαι αρχηγός με το βιολί μου στον ώμο
Ο στρατηγός σε στοιχειωμένο στρατό
Που είμαι ΄γω, που είμαι `γω
Που είμαι ΄γω, που είμαι `γω.

Έκανες τάμα και θυσίες στους μεγάλους καιρούς
Έδεσες με κλωστή τον κόκκινο ήλιο
Όταν χτυπήσουν οι καμπάνες μέγα εσπερινό
Τότε οι θάλασσες θ’ ανοίξουν στα δύο.

Που είμαι ΄γω, πού είμαι `γω
Χωρίς πανιά και με κατάρτια σπασμένα
Θαλασσοδέρνομαι σε ξένα νερά
Μαζεύω όνειρα από ξέρα σε ξέρα
Και τα φυτεύω σε χίλια νησιά
Που είμαι ΄γω, που είμαι `γω
Που είμαι ΄γω, που είμαι `γω.

Πού είμαι ΄γω, που είμαι ΄γω
Για μένα ο πόλεμος δεν τέλειωσε ακόμη
Κρύβομαι πίσω απ’ το μεγάλο βουνό
Είμαι αρχηγός με το βιολί μου στον ώμο
Ο στρατηγός σε στοιχειωμένο στρατό
Που είμαι ΄γω, που είμαι `γω
Που είμαι ΄γω, που είμαι `γω.