Ο κρίνος σου μπαστάρδεψε, μα `μένα δα φουντώνει
σ’ ένα τσικάλι πήλινο αθεί και μεγαλώνει.

Πετώ ψηλά και χαίρομαι, για δεν μπορούν να βγούνε
άλλα πουλιά που με μισούν, για να μ’ εκδικηθούνε.

Καράβια πάνε στο γιαλό και γλάροι στον αέρα
μα δεν μπορώ αγάπη μου να `ρχομαι κάθα μέρα.