Όλα φευγαλέα μη ρωτάς
και στρέφε συχνά να με κοιτάς
τι να μελετάς, τι να ζητάς,
όλα φευγαλέα μη ρωτάς.

Οίστρος σκοτεινός,
πάθος βαθύ
η ψυχή σου πάντα,
πάντα σαν σπαθί.

Έξω παγωνιά τυραννική,
ονειροπαρμένη, λυρική,
φτάνεις και με πνίγεις μουσική
ονειροπαρμένη, λυρική.

Τραγουδούν τα μάτια και τα χέρια
μέσα τα μαχαίρια.

Άνεμος ανάστατος ορμά
στα μαλλιά, στα μάτια, στα λαιμά
να μας ξεχωρίσει πολεμά,
άνεμος ανάστατος χυμά.

Τον κοιτά το αίμα που κοχλάζει
το κορμί σου σφάζει.
Τραγουδούν τα μάτια και τα χέρια
μέσα τα μαχαίρια.