Πες μου πως βρέθηκα εδώ απ’ τη ζωή σου έξω
είπα πως το `θελα κι εγώ να μπορέσω να τ’ αντέξω.
Μα κοίτα που ήρθε η μέρα
που πρώτος δε μου λες καλημέρα,
σου λέω δεν αντέχω.

Δάκρυ τα’ ουρανού η βροχή και αλάτι στην πληγή
το κορμί μου τις μετράει στάλα στάλα στάλα.
Το φοβάμαι τον καιρό με την ψύχρα σου απορώ
σ’ ένα σόλο μου θυμίζω φάλτσα νότα
άκου σώπα.

Κακόγουστο αστείο μου μοιάζει το αντίο
που μ’ άφησες και σου `πα πριν να φύγεις απ’ εδώ.
Μακριά εμείς οι δύο, τις νύχτες κάνει κρύο
ήθελα απλά να πω σ’ αγαπώ,
ήθελα απλά να πω σ’ αγαπώ.

Τώρα πια ξέρεις τι ζητάω τα βλέφαρα όταν κλείνω
στα όνειρα μου σε κρατάω μαζί σου για να μείνω.
Οι σκέψεις φυσάν τα πανιά μου
να φύγω για πάντα μακριά σου
εγώ όμως σε θέλω.

Και ο πόνος με νικά, το φεγγάρι μυστικά
έχει αδειάσει όλο το φως του στάλα στάλα στάλα.
Το αντίο μου κοιτώ που δεν πάλεψες γι αυτό
κι έχω αφήσει ανοιχτά όλα τα φώτα
άκου σώπα.

Κακόγουστο αστείο μου μοιάζει το αντίο
που μ’ άφησες και σου `πα πριν να φύγεις απ’ εδώ.
Μακριά εμείς οι δύο, τις νύχτες κάνει κρύο
ήθελα απλά να πω σ’ αγαπώ,
ήθελα απλά να πω σ’ αγαπώ.