Απ’ τον κόσμο είμαι χώρια
σαν το χαμένο το κορμί
συντροφιά μου η στενοχώρια
φίλοι μου οι στεναγμοί.

Μέσα στην ζωή γυρίζω ναυαγός
είμαι ένας άσωτος υιός.

Στης ζωής τα μονοπάτια
κουρασμένος περπατώ
πώς να ανέβω σκαλοπάτια
κι από πού να στηριχτώ.

Μέσα στην ζωή γυρίζω ναυαγός
είμαι ένας άσωτος υιός.

Βλέπω σπίτια βλέπω κόσμο
και βαθιά μελαγχολώ
τράβα άσωτε τον δρόμο
μόνος μου παραμιλώ.

Μέσα στην ζωή γυρίζω ναυαγός
είμαι ένας άσωτος υιός.