Αλλη μια μέρα που περνά
και φέρνει χίλιες σκέψεις στο μυαλό μου
μια συνήθεια μου παλιά
κι ο αγέρας που χτυπά το προσωπό μου
Βλέπω εικόνες που γελούν
εικόνες που φωνάζουν και που κλαίνε
Ανθρωποι τρέχουν προσπερνούν
και μια καλημέρα δε μου λένε.

Ομως εγώ δε βασανίζομαι
ακούω τη ζωή να τραγουδάει
ρουφάω τις ανάσες και ζαλίζομαι
η μουσικη ταξίδι θα με πάει.

Αλλος φωνή, άλλος σιωπή
και άλλος την αγάπη περιμένει
η μέρα είναι στην αρχή
κι'η ελπίδα που στον ήλιο είναι κρυμένη
Ερωτευμένα τα πουλιά
απρόσωποι διαβάτες που κοιτάζουν
κρυμένα σ ένα παρελθόν
χαμόγελα αγάπη να μου τάζουν

Ομως εγώ δε βασανίζομαι
ακούω τη ζωή να τραγουδάει
ρουφάω τις ανάσες και ζαλίζομαι
η μουσικη ταξίδι θα με πάει.