Σαν τα καράβια οι έρωτες
γυναίκες ανταμώνουν
μες τις ματιές τους ναυαγούν στο αύριο
στο αύριο μαραζώνουν
μεσ τις ματιές τους ναυαγούν στο αύριο
στο αύριο μαραζώνουν

Θέλουν να πουν τόσα πολλά
κι όμως συχνά διστάζουν
στέκουν αμίλητες εκεί που οι μοίρες
οι μοίρες τους προστάζουν
στέκουν αμίλητες εκεί που οι μοίρες τους
οι μοίρες τους προστάζουν

Σ ένα λιμάνι ο έρωτας
με τ όνειρο σαν σμίγει
κάτω απ του φεγγαριού το φως άσπρα πανιά
άσπρα πανιά ανοίγει
κάτω απ του φεγγαριού το φως άσπρα πανιά
άσπρα πανιά ανοίγει

Στου πόθου το αρχιπέλαγος
γυναίκα τριγυρνάει
με μια αγκαλιά τρελαίνεται μ ένα φιλί
μ ένα φιλί σκορπάει