Κρήτη- Κολοράντο ταξίδι μιας σπίθας,
βγάζει φωτογραφία με βράκα και σαρίκι.
Τα μάτια του σαρώνει ένας μεγάλος λίβας
και η περπατησιά του μυρίζει αρχονταρίκι.
Ανοίγει στην Greek Town του Denver καφενείο
και στις καρδιές των γύρω ελπίδα χαραμάδα.
Πηγαίνει και δουλεύει σκυλί στο μεταλλείο,
δε χώρεσε στους τόμους για τη μεγάλη Ελλάδα.

Εμιγκρέ του κόσμου ψίχα, στα λαγούμια δες τι βρήκα:
ένα φως σπαρακτικό που το λένε Λούη Τίκα.

Μια πόλη είναι φάντασμα από το `13,
Ludlow τη φωνάζανε πέρα στην άγρια Δύση.
Εκεί ήτανε που ξέσπασε μεγάλη απεργία
από μεταλλωρύχους που πέθαιναν για ζήση.
Από τους πρώτους πρώτος τρέχει και συντονίζει
ο Λούη που οι σύντροφοι τον λέγαν στρατηγό.
Ανάγκαζαν και βράχο ακόμα να ραγίζει
οι λέξεις του που άκουγαν του δίκιου τον παλμό.

Εμιγκρέ του κόσμου ψίχα, στα λαγούμια δες τι βρήκα:
ένα φως σπαρακτικό που το λένε Λούη Τίκα.

Της εταιρείας μπούκαραν τότε οι πιστολάδες
κι άρχισαν να βαράνε στου ονείρου το ψαχνό.
Ένα αγοράκι που `θελε τον γάτο του να σώσειι
με σφαίρα το κεφάλι του δέχτηκε ασπασμό.
Ήταν πολύ το αίμα χυμένο απ’ τους αγάδες
του κόσμου αυτού που μοιάζει τόσο αγγελικός.
Με μια λευκή σημαία προς τους ροκφελεράδες
ο Τίκας να τελειώσει ζητά το μακελειό

Με καραμπίνα ο φονιάς του ανοίγει το κεφάλι
και σκόρπισε το άδικο και σείστηκεν η πλάση
Τα όπλα τους αδειάσαν στο άψυχο κουφάρι
όμως ο Λούη Τίκας ποτέ του δε θα χάσει
το δίκιο με το μέρος τους...