Βρεγμένα χαρτιά, και λόγια πνιγμένα
Μέσα στου ερωτα το μάυρο βυθό
Και λέω πως δε γραφτηκαν για μενα
Για να μπορέσω να περάσω κι αυτό
Που όσα με νοιάζουν
σε σένα όλα μοιάζουν
και είναι επικίνδυνο να τα’ αρνηθώ
να κανω ξανα πως δε σε θέλω
Να αποφασίσω να ντυθώ και να βγω
Να μην πιστευω πως πονάει η αγάπη

Τωρα είμαι μεσα στη νύχτα
Στη μεση του κόσμου
Σαν λουλούδι ανθισμένο
Ποναει η αγάπη
Και αυτό είναι κάτι
Παρηγοριά και ελπίδα να περιμένω
Κι έτσι είμαι μέσα στη νύχτα
Λουλούδι του δρόμου από σένα κομμένο
Πονάει η αγάπη και αυτό είναι κάτι
Παρηγοριά και ελπίδα να περιμένω
Σα λουλούδι ανθισμένο
Για άλλη αγάπη κομμένο

Αθόρυβα όμως νικάει ο χρόνος
Και είναι επικύνδινα να μείνω εδώ
Το σπίτι μου τώρα είναι ο δρόμος
Για να μπορέσω να περάσω και αυτό
Που όσα με ρίχνουν
Εσένα όλα δείχνουν
Και είναι ανώφελο να το αρνηθώ
Θα κάνω λοιπόν πως δε σε θέλω
Και θ'αποφασίσω να ξεχάσω κι αυτό
Που είπες μια νύχτα πως πονάει η αγάπη

Τωρα είμαι μεσα στη νύχτα
Στη μεση του κόσμου
Σαν λουλούδι ανθισμένο
Ποναει η αγάπη
Και αυτό είναι κάτι
Παρηγοριά και ελπίδα να περιμένω
Κι ετσι είμαι μεσα στη νύχτα
Λουλούδι του δρόμου
Από εσενα κομμένο
Πονάει η αγάπη
Κι αυτό είναι κάτι
Παρηγοριά κι ελπίδα να περιμένω
Σαν λουλούδι ανθισμενο
Για άλλη αγάπη κομμενο…
(Περιμένω μέσα στη νύχτα)

Να μη πιστεψω πως πονάει η αγάπη…

Τωρα είμαι μεσα στη νύχτα
Στη μεση του κόσμου
Σαν λουλούδι ανθισμένο
Ποναει η αγάπη
Και αυτό είναι κάτι
Παρηγοριά και ελπίδα να περιμένω
Κι ετσι είμαι μεσα στη νύχτα
Λουλούδι του δρόμου
Από εσενα κομμένο
Πονάει η αγάπη
Κι αυτό είναι κάτι
Οσο μπορώ ακόμα να περιμένω
Σαν λουλούδι ανθισμενο
(Περιμενωμεσα στη νύχτα)
Για άλλη αγάπη κομμένο.