Περνούσε τα βράδια απ’ τη γειτονιά
πίσω του σκυλιά συμπλήρωναν το κάδρο.
Ερχόταν πάντα νύχτα
όταν τα φώτα έσβηναν
όταν τα χέρια έβγαιναν
ν’ αγγίξουν άλλα χέρια.
Με τρυπημένα μάτια απ’ την άνοιξη
έφευγε το πρωί ο εφιάλτης.