Από την ώρα που με γνώρισες
γνωρίζω πια κι εγώ τον εαυτό μου.

Πριν το κορμί μου ήτανε πιο ξένο
και από το μακρινότερο νησί.

Ανατολή από Νότο δεν ξεχώριζα.

Ο ώμος μου απόκρημνος
και μυτερός σα βράχος.

Ξάφνου το χέρι σου σοφό
μου δίδαξε ποια είμαι.

Το πόδι μου ανακάλυψε το βήμα του
και η καρδιά μου βρήκε το ρυθμό της.

Τώρα κι εγώ αγαπώ τον εαυτό μου
έτσι όπως κι εσύ τον αγαπάς.