Θέλω να μυρώσω την αυγή με το γλυκάνισο
για να βρει τ’ άλογό σου γρηγορότερα
το μονοπάτι της μοναξιά μου.

Θέλω να γίνω πιο αδύναμη απ’ το σύννεφο
που κρέμεται επάνω απ’ το ηφαίστειο
και πέφτει με το πρώτο φύσημα του αγέρα.

Πιο γλυκιά κι απ’ το πράσινο φιστίκι
θ’ αποζητούν τα δόντια σου να με συνθλίψουν,
να με ζυμώσουν με τη σάρκα σου.