Το μυρωμένο χιόνι του καφεόδεντρου
σκούριασε σε τρεις μέρες.

Ο κόκκινος έρωτας της βερυκοκιάς
κράτησε ακόμα πιο λίγο

Το μελισσόφυλλο σαπίζει
σε μια νύχτα βροχερή.

Κι εγώ η φαντασμένη
τινάζοντας τα στήθη μου
στο φεγγάρι
στον ήλιο
θα πιστέψω ότι είναι αδύνατη η ομορφιά μου;

Αλλοίμονο όπου να `ναι θα ξανανθίσουν
το γλυκάνισο, το σαφράνι κι η πιπεριά
κι οι κλώνοι του σκελετού μου
θ’ απομείνουν γυμνοί.