Όταν έπεφτε η νύχτα
νύχτα όλο και πιο νύχτα,
ατά γυφταριά τους οι τσιγγάνοι
βέλη σφυροκοπούσαν και ήλιους.
Εν’ άλογο βαρειά λαβωμένο
ξεφώνιζε σ’ όλες τις πόρτες.
Γυάλινοι πετεινοί λαλούσαν
μες στο Χερέθ ντε λα Φροντέρα.
Ο άνεμος, στρίβει γυμνός
της έκπληξης την αγκωνή,
μέσα στη νύχτα από πλατίνα
νύχτα, όλο και πιο νύχτα.