Ο κόσμος χάνεται μέσα στα μάτια σου,
το χρώμα τους σκιάζει και τον ήλιο.
Του κόσμου τ’ ακριβότερα παλάτια σου
κι εγώ να λιώνω, να πεθαίνω λίγο-λίγο.

Ματάκια μου περίεργα,
ματάκια μου περίεργα,
τι παθαίνω όταν με κοιτάτε!
Ματάκια μου περίεργα,
ματάκια μου περίεργα,
σας ρωτάω λίγο αν μ’ αγαπάτε.

Μέσα στην έρημο μοιάζεις με όαση
κι εγώ να θέλω να πιω απ’ την πηγή σου.
Παράδεισος τα μάτια σου ή κόλαση
κι ατέλειωτη αγιοσύνη η μορφή σου.

Ματάκια μου περίεργα,
ματάκια μου περίεργα,
τι παθαίνω όταν με κοιτάτε!
Ματάκια μου περίεργα,
μάτια μου περίεργα,
σας ρωτάω λίγο αν μ’ αγαπάτε.