Αρχίζω πάλι δυστυχώς να σε ζητάω σαν τρελός
και μες την ζάλη του μυαλού νιώθω πως δίνεσαι αλλού.
Μες τον καθρέφτη μια σκιά μου τάζει έρωτα αλλά
ξέρω στην τρέλα με οδηγεί λείπω εγώ, λείπεις κι εσύ.

Όταν αγαπάς, σε λιμάνια, σταθμούς
και σε τρένα πηγαίνεις και τρέχεις και πας.
Όταν αγαπάς δεν υπάρχει γραμμή
να χωρίζει τι θέλεις τι πρέπει τι μη.
Όταν αγαπάς, το μυαλό δεν μιλάει
η καρδιά μου απαντάει σε ότι ρωτάς.
Όταν αγαπάς, μα εσύ δε με αγαπάς.

Πράξεις και όνειρα στεγνά σαν τα καράβια στην στεριά
σκουριάζω μόνος μου κι εγώ μακριά από σένα πως να ζω.
Με αργοπεθαίνει η μοναξιά η ελπίδα κλαίει στα κρυφά
όλο το είναι μου οδηγείς φωνάζω δε με ακούει κανείς.

Όταν αγαπάς, σε λιμάνια, σταθμούς
και σε τρένα πηγαίνεις και τρέχεις και πας.
Όταν αγαπάς δεν υπάρχει γραμμή
να χωρίζει τι θέλεις τι πρέπει τι μη.
Όταν αγαπάς, το μυαλό δεν μιλάει
η καρδιά μου απαντάει σε ότι ρωτάς.
Όταν αγαπάς, μα εσύ δε με αγαπάς.