Ναύτης ξεκίνησες μια μέρα,
Κι είχες τους πόθους σου πανιά,
πρίμα τον βρήκες τον αγέρα,
γελούσε ο ήλιος μες τη χειμωνιά.

Γύρισες θάλασσες πολλές πάνω στο κύμα
κι έμαθες φίλους σου να λες πουλιά κι αστερία,
είχες στα χέρια άμμο κι αλάτι,
κι ευχές παλάτι του ουρανού την ομορφιά.

Κι όταν λαχτάρησες τη γη σου
βρήκες ξανά το γυρισμό,
είχες Ιθάκη στη φυγή σου
δυο μάτια δακρυσμένα στον χωρισμό.

Γύρισες θάλασσες πολλές πάνω στο κύμα
κι έμαθες φίλους σου να λες πουλιά κι αστερία,
είχες στα χέρια άμμο κι αλάτι,
κι ευχές παλάτι του ουρανού την ομορφιά.