Επώλησ’ ακριβά κριθάριον σαπρόν.
Aυτή η Pώμη είναι το βασίλειον
της καλοπληρωμής. Κ’ έφθασ’ Aπρίλιον:
φεύγω Aπρίλιον. Δεν έχασα καιρόν.

Κάπως το πέλαγος με φαίνετ’ οχληρόν·
μεγάλα νέφη σκέπουσι τον ήλιον.
Πλην τι; Πας βράχος δι’ εμέ κογχύλιον,
πας πόντος όμοιος προς ομαλόν αγρόν.

Πνεύματα δε φοβούμ’ αέρος πλάγια.
Γελώ με τρικυμίας και ναυάγια.
Η Aλεξάνδρεια η ευρυάγυια

σώον θα με δεχθή.... Aι, φίλοι, προσοχή!
Μακράν του πίθου! Τίς αυθάδης ευωχεί!
Μετά τον πλουν διψά Σάμιον η ψυχή.