Κάθομαι και σκέφτομαι φορές
Ότι περνάει ο αέρας σαν τα χρόνια
Ότι ο έρωτας θα φύγει σαν κολόνια
Κι εγώ ακίνητος θα βλέπω την ταινία.

Κάθομαι και σκέφτομαι ξανά
Όλα αυτά που δεν πρόλαβα να ζήσω
Έπρεπε βλέπεις τον εαυτό μου να φροντίσω
Να `χω λεφτά σπίτι υγεία και δουλειά.

Γι’ αυτό στο άλογο θα πάρω τα ηνία
Θέλω να δω με τα δικά μου μάτια
Και θα γελάω όταν γίνονται κομμάτια
Αυτά που ήθελες εσύ και η κοινωνία.

Κάθομαι και βλέπω τα πουλιά
Όπως πετούν ανοίγουν μόνα τους το δρόμο
Δεν υποκύπτουν στους ανθρώπους και στον νόμο
Κόντρα στον άνεμο ανοίγουν τα φτερά.