Για να μπορείς να ονειρεύεσαι πως
πίσω απ’ τα σύννεφα κρύβονται αστέρια
για να `ναι χάδια αθώων εραστών
αυτό το κυνηγητό με μαχαίρια.

Από τα μάτια σου σκίζεις το φως
και το σκοτάδι του κόσμου μπαλώνεις
κι έτσι γυρίζεις μόνος τυφλός
και όλο βρίζεις, πονάς και κρυώνεις.

Βάλε φωτιά, βάλε φωτιά η νύχτα σαν κερί ν’ ανάψει,
μόνο μια απρόσεχτη καρδιά τον κόσμο αυτό θα τον αλλάξει.
Βάλε φωτιά, βάλε φωτιά η νύχτα μέρα για να γίνει
κι αν έρθει η λύπη εδώ ξανά μόνο η στάχτη να `χει μείνει.

Για να `ναι μόνο αρμύρα κι αφρός
τα βράχια αυτά που τα πλοία τρομάζουν,
για να κοιτάζεις σα μέλι γλυκό
το δηλητήριο που οι άνθρωποι στάζουν.

Από τα μάτια σου σκίζεις το φως
και το σκοτάδι του κόσμου μπαλώνεις
κι έτσι γυρίζεις μόνος τυφλός
και όλο βρίζεις, πονάς και κρυώνεις.

Βάλε φωτιά, βάλε φωτιά η νύχτα σαν κερί ν’ ανάψει,
μόνο μια απρόσεχτη καρδιά τον κόσμο αυτό θα τον αλλάξει.
Βάλε φωτιά, βάλε φωτιά η νύχτα μέρα για να γίνει
κι αν έρθει η λύπη εδώ ξανά μόνο η στάχτη να `χει μείνει.

Για να κοιτάζεις σα βεγγαλικά
τις αστραπές που σου καίνε τη χώρα,
για να `ναι η αλήθεια σου αυτή μοναχά
το μέτρο για όσους σε δίκασαν τώρα.

Από τα μάτια σου σκίζεις το φως
και το σκοτάδι του κόσμου μπαλώνεις
κι έτσι γυρίζεις μόνος τυφλός
και όλο βρίζεις, πονάς και κρυώνεις.

Βάλε φωτιά, βάλε φωτιά η νύχτα σαν κερί ν’ ανάψει,
μόνο μια απρόσεχτη καρδιά τον κόσμο αυτό θα τον αλλάξει.
Βάλε φωτιά, βάλε φωτιά η νύχτα μέρα για να γίνει
κι αν έρθει η λύπη εδώ ξανά μόνο η στάχτη να `χει μείνει.