Ήταν ένα όνομα, όνομα και θρύλος
όλα τα τραγούδια του γίνονταν σουξέ.
Μοίραζε αυτόγραφα και γινόταν μύλος,
τα μεγάλα στέκια του ήταν ρεζερβέ.

Κι όμως είσαι ένα ψέμα
χαλασμένη κοινωνία
μας τα φέρνεις μαζεμένα
και δε δίνεις ούτε μια.

Ποιον ξεδίψασες στον ήλιο,
ποιόν ξαπόστασες στο χιόνι,
ποιόν λογάριασες για φίλο
όταν η ζωή τελειώνει.

Έσβησαν τα πράγματα και το πρώτο αστέρι
μες στα ξενυχτάδικα της Καλαμαριάς.
Αρπαχτές για κλάματα κι ούτε μια στο χέρι
ψευτομεροκάματα της παρηγοριάς.

Κι όμως είσαι ένα ψέμα
χαλασμένη κοινωνία
μας τα φέρνεις μαζεμένα
και δε δίνεις ούτε μια.

Ποιον ξεδίψασες στον ήλιο,
ποιόν ξαπόστασες στο χιόνι,
ποιόν λογάριασες για φίλο
όταν η ζωή τελειώνει.