Να `μουν κεραυνός,
να έπεφτα να `καιγα τη γη,
να `μουν ουρανός,
να έβρεχα ήλιος να μη βγει.

Τα φιλιά σου, τα συγχωροχάρτια σου,
δώστα αλλού, εγώ δε βάζω υπογραφή.
Να `μουνα τρελός να γέλαγα
που φεύγεις, που φεύγεις το πρωί.

Μάζευτα κι εγώ θα πιω μέχρι να πιάσω πάτο,
μάζευτα κι εγώ θα ρίξω ότι αφήσεις στη φωτιά.
Μάζευτα μα την καρδιά μου μόνο, άστη κάτω
ή στην παίρνω απ’ τα χέρια, τσαμπουκά.

Να `μουνα βοριάς,
να έπαιρνα ευθεία τη στροφή,
να `μουνα φονιάς,
να σ’ έστελνα μία και καλή.

Τα φιλιά σου και την αφεντιά σου,
δώστα άλλου, εγώ δεν έχω μαγαζί.
Στο λέω απλά δεν πα να πέθαινα
για μένα είσαι καταστροφή.

Μάζευτα κι εγώ θα πιω μέχρι να πιάσω πάτο,
μάζευτα κι εγώ θα ρίξω ότι αφήσεις στη φωτιά.
Μάζευτα μα την καρδιά μου μόνο, άστη κάτω
ή στην παίρνω απ’ τα χέρια, τσαμπουκά.