Φέρνει η αγάπη ψίθυρους της αυγής,
στήνει καθρέφτη, τον ουρανό να δεις.

Κόκκινο δειλινό, παραθύρι μου βορεινό,
μέρα τη μέρα, στέκεις πιο πέρα, πιο μακρινό,
πρόσωπο φωτεινό, σαν ανάσα αληθινό,
δίχως ζευγάρι, δεν έχει χάρη τραπέζι γιορτινό,
δίχως ζευγάρι, δεν έχει χάρη τραπέζι γιορτινό.

Φεύγει η αγάπη, φεύγει, ξαναγυρνά
μ’ όλο το βιος της, να `χει για να κερνά.

Κόκκινο δειλινό, παραθύρι μου βορεινό,
μέρα τη μέρα, στέκεις πιο πέρα, πιο μακρινό,
πρόσωπο φωτεινό, σαν ανάσα αληθινό,
δίχως ζευγάρι, δεν έχει χάρη τραπέζι γιορτινό,
δίχως ζευγάρι, δεν έχει χάρη τραπέζι γιορτινό.