Έχει φύγει και δε ρωτάει
πώς περνώ τώρα μακριά της,
έχει φύγει και δε ρωτάει
αν νοσταλγώ την αγκαλιά της,
έχει φύγει, έχει φύγει.

Φέρτε την πίσω να με σώσει
κι απ’ το χαμό να με γλιτώσει,
φέρτε την πίσω, σάς ικετεύω,
αφού μακριά της δεν αντέχω.

Έχει φύγει κι ούτε που νοιάζεται
αν ζω ή αν πεθαίνω,
έχει φύγει, τη νύχτα αυτή,
σαν Θεό, την περιμένω,
έχει φύγει, έχει φύγει.

Φέρτε την πίσω να με σώσει
κι απ’ το χαμό να με γλιτώσει,
φέρτε την πίσω, σάς ικετεύω,
εγώ μακριά της δεν αντέχω.

Αφού μακριά της δεν αντέχω,
δεν αντέχω.