Αχ, παλληκάρι μου που `σαι στα ξένα
ποτέ δε ρώτησες, ποτέ για μένα.
Γιατί ο νους σου δε συλλογιέται
ότι μάνα δε λησμονιέται.

Μάνα δεν πέρασα χαρές
μπόρες με βρήκαν συμφορές,
μπόρεσα όμως να σωθώ,
μάνα μην κλαις, θα ξαναρθώ.

Είχα τα μάτια μου πάντα στις στράτες
χίλιους ερώτησα, χίλιους διαβάτες.
Όσους ερώτησα δεν μ’ απαντούσαν
μόνο δακρύζανε σαν με κοιτούσαν.

Μάνα δεν πέρασα χαρές
μπόρες με βρήκαν συμφορές,
μπόρεσα όμως να σωθώ,
μάνα μην κλαις, θα ξαναρθώ.